Από καταβολής κόσμου ο άνθρωπος είχε την ανάγκη να δημιουργήσει δυνάμεις ανώτερες από αυτόν και ανίκητες για να δώσει απαντήσεις στην αδυναμία του να ορίσει και εξουσιάσει καταστάσεις και φυσικά φαινόμενα..Με τον τρόπο αυτό δημιούργησε τις θρησκείες και τους δαίμονες.
Η γερμανική Φιλοσοφική σκέψη σαν εξέλιξη της ορθολογικής σκέψης
Ο Ορθός Λόγος εξελίχτηκε σε επιστημονική σκέψη.Το βίωμα στον σύγχρονο άνθρωπο δεν αποτελεί τεκμήριο θεμελίωσης της σκέψης του και ο εμπειρισμός είναι ο λανθασμένος τρόπος πρόσληψης της γνώσης.Σημασία δεν έχει τι μπορεί να αντέξει να δεχτεί ένας "ορθολογιστής" (με ή χωρίς εισαγωγικά) ως υποκείμενο, αλλά η επιστημονική σκέψη σαν βάση λειτουργίας της ανθρώπινης αντιληπτικότητας.
Η εργαλειακή χρήση της "επιστημονικής σκέψης" (γνωσιολογία κλπ) η οποία σε ορισμένες εκδοχές της συνιστά...θεολογία.
Υπάρχει ουσιαστική διαφορά των δυο σκέψεων: είναι αυτή της αιτιώδους συνάφειας από τη συμπτωσιογενή φαινομενολογία.Ακόμη και στην εποχή μας το πρόβλημα εξακολουθεί να είναι η εργαλειακή χρήση του ανορθολογισμού (θεολογία)όχι μόνο σε ότι αφορά την αντίληψη του υπάρχοντος κόσμου αλλά και σ΄ αυτή τη διαχείριση των ανθρώπινων υποθέσεων.
Έχουμε συναίσθηση για τις πραγματικές δυνατότητες της ελεύθερης σκέψης στον παρόντα χρόνο (και κόσμο), όπου η μυθολογική σκέψη εξακολουθεί να κυριαρχεί συντριπτικά.
Ατύπως ή αφανώς, αλλά και πλήρως ενταγμένες στο δόγμα και το τυπικό τους, οι χριστιανικές Εκκλησίες ενσωματώνουν πλήθος από παραθρησκευτικές, ουσιαστικά, δραστηριότητες: εξορκισμοί, πρόκληση επιθυμητών φυσικών φαινομένων, όπως η βροχή, διαβασμένα φυλαχτά και κρεμαστάρια, ιερά λείψανα και αντικείμενα (η ζώνη της Παναγίας, το Τίμιο Ξύλο), επαλείψεις με θαυματουργά έλαια ή ύδατα, αποκοπή τριχών, τελετουργικά φτυσίματα (στη βάπτιση) και κυρίως η μαγική –ειδωλολατρική προσκύνηση των εικόνων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου